Wybór dostawcy: Kluczowy element w zarządzaniu emisjami w Zakresie 3

^{Data publikacji: 6.09.2024}

^{3 minuty czytania}

Wybór dostawcy: Kluczowy element w zarządzaniu emisjami w Zakresie 3

Efektywne zarządzanie śladem węglowym wymaga strategicznego podejścia, zwłaszcza w odniesieniu do emisji objętych Zakresem 3. Zakres 3 dotyczy emisji gazów cieplarnianych, które wynikają z całego łańcucha wartości, w tym z działalności dostawców i podwykonawców. Właściwy wybór dostawców ma kluczowe znaczenie dla skutecznego zarządzania i redukcji tych emisji.

Spis treści:

Dlaczego emisje Zakresu 3 są tak ważne?
Jakie kryteria powinien spełniać niskoemisyjny dostawca?
Jak unikać pułapek wysokiej emisyjności?

Dlaczego emisje Zakresu 3 są tak ważne?

Zakres 3 często stanowi największą, ale zarazem najtrudniejszą do kontrolowania część emisji firmy. W przeciwieństwie do Zakresu 1, obejmującego bezpośrednie emisje oraz Zakresu 2, który dotyczy emisji związanych z zakupem energii, Zakres 3 obejmuje wszystkie etapy produkcji, transportu, i użytkowania produktów oraz usług. Wybór dostawców o wysokiej emisyjności może znacząco zwiększyć ślad węglowy Twojej firmy, a ignorowanie tego aspektu może prowadzić do poważnych ryzyk reputacyjnych i operacyjnych.

Jakie kryteria powinien spełniać niskoemisyjny dostawca?

Podczas wyboru dostawców, warto kierować się kilkoma kluczowymi kryteriami, które pomogą w minimalizowaniu emisji:

1. Emisyjność produktów i procesów: wybieraj dostawców, którzy monitorują i raportują emisje związane z ich produktami i procesami produkcyjnymi. Firmy, które prowadzą dokładne kalkulacje śladu węglowego swoich produktów zgodnie z uznanymi standardami (np. GHG Protocol), są bardziej wiarygodne i przewidywalne w kontekście współpracy.

2. Źródło pochodzenia materiałów: unikaj dostawców z krajów o wysokiej emisyjności i produkcji opartej na paliwach kopalnych. Zamiast tego, wybieraj dostawców z krajów i regionów, które inwestują w niskoemisyjne technologie i odnawialne źródła energii.

3. Transparentność i certyfikacja: zwracaj uwagę na transparentność dostawców w kwestii raportowania emisji oraz posiadanie odpowiednich certyfikatów, takich jak EPD (Environmental Product Declaration). Certyfikowani dostawcy są bardziej wiarygodni i mogą dostarczać dane, które są niezbędne do precyzyjnego zarządzania emisjami w Twojej firmie.

4. Zdolność do alokacji emisji na produkt: sprawdź, czy dostawcy potrafią dokładnie przypisać emisje do konkretnych produktów lub usług. Dzięki temu możesz precyzyjnie oszacować wpływ danego dostawcy na ślad węglowy Twojej firmy.

Jak unikać pułapek wysokiej emisyjności?

Aby uniknąć zwiększania swojego śladu węglowego, warto unikać dostawców operujących w sektorach o wysokiej intensywności węglowej. Przykładowo:

produkcja stali: wybieraj dostawców, którzy korzystają z technologii ograniczających emisje, na przykład producenci stali z Europy Zachodniej, którzy inwestują w niskoemisyjne procesy hutnicze. Unikaj producentów z regionów, gdzie dominuje produkcja oparta na węglu.
transport: w przypadku dostawców z sektora logistycznego, wybieraj firmy, które inwestują we flotę pojazdów o niskiej emisji, np. z napędem elektrycznym lub hybrydowym, a także te, które optymalizują trasy dostaw w celu zmniejszenia zużycia paliwa.
produkcja chemiczna: wybieraj dostawców, którzy stosują procesy produkcyjne o niższym zużyciu energii i minimalnym wpływie na środowisko, unikając dostawców z regionów o niskich standardach środowiskowych.
elektronika: w przypadku wyboru dostawców komponentów elektronicznych, unikaj producentów z regionów, gdzie produkcja wiąże się z wysokimi emisjami, jak niektóre kraje azjatyckie. Wybieraj dostawców, którzy stosują surowce pochodzące z recyklingu i zrównoważonego zarządzania odpadami.

Wybór dostawców ma decydujący wpływ na zarządzanie emisjami Zakresu 3 w Twojej firmie. Wprowadzając systematyczne podejście do oceny emisyjności dostawców, możesz zminimalizować wpływ na środowisko, jednocześnie zwiększając konkurencyjność i reputację swojej firmy. Warto dokładnie analizować potencjalnych partnerów, zadawać im kluczowe, czasem niełatwe pytania dotyczące ich emisyjności i unikać dostawców z sektorów o wysokiej intensywności węglowej.